جمع همه: ریال۱۸,۳۸۰,۰۰۰
امروزه مته دو لبه در تعداد بسیار زیاد، جهت استفاده برای سوراخ کاری درون فلزات، پلاستیک، و چوب تولید میشود. مته توسط شخصی به نام «استیون ای مورس» در شهر «اِست بریج واتر» در ایالت «ماساچوست» در سال ۱۹۶۱ اختراع شد. او گواهی ثبت اختراع خود در آمریکا به شماره ۳۸۱۱۹ را در سال ۱۸۶۳ گرفت. متههای اولیه با دو شیار برنده در دو طرف میله ساخته میشدند، سپس دو شیار به صورت مارپیچی ساخته شدند. اسم این ابزار از شکل آن گرفته شده است. امروزه معمولاً متهها از گردش میله و حرکت ان از جلو ماشین سنگ زنی و برش شیارها، یا به روش یرش حلزونی ساخته میشوند.
متهها از آن جمله ابزارهایی است که معمولاً بر حسب دامنه قطری که در سوراخکاری پوشش میدهند از۱/۰ تا ۱۰۰میلیمتر ساخته میشوند. (۰۰۲۰/۰تا ۹/۳ اینچ). از نظر طولی نیز تا حدود ۱٬۰۰۰ میلیمتر (۳۹اینچ) برای کار با دستگاهای دستی قابل استفاده هستند. از نظر هندسی و تیزی لبههای برش بسیار سخت هستند تا بازدهی مناسبی به مته بدهند. استفاده کنند گان اغلب متههای کوچک، کند را دور میاندازند، و آن را با مته نو تعویض میکنند؛ زیرا آنها ارزان و تیز هستند و درست کردن آنها مشکل است. برای متههای بزرگ، ابزار تیز کن خاصی وجود دارد. یک ابزار خاص برای تیز کردن یا دوباره تیز کردن محلهای برنده روی مته برای بهینه کردن کار مته برای سوراخکاری در مواد سخت و خاص وجود دارد.
سازندگان میتوانند انواع خاص از متهها را بسازند، با تنوع در شکل هندسی و در مواد سازنده، مناسب برای ماشین کاری سخت و برشکاری فلزات سخت. متههای دو لبه مناسب هستند از بین انتخابهای گسترده در ابزارهای کار روی مواد. هر چند برای استفاده کنندگان صنعتی برای کار روی فولاد استفاده از متههای تند بر مرسوم است.
اغلب متههای دو لبه (که به صورت تک فروشی در ابزار فروشیها) موجود است دارای نوکی با زاویه ۱۱۸ درجه هستند. این زاویه ایی مناسب برای بسیاری از کارها است، و به همین سبب هنگام کار نیروی کاربر باعث منحرف شدن آن درون سوراخ نمیشود. زاویه تند تر (تیز تر)، مانند ۹۰درجه، مناسب هستند برای بسیاری از پلاستیکهای نرم و دیگر مواد. به طور کلی مته باید خود شروع کننده و برش دهنده بسیار سریعی باشد. زاویه کند، مانند ۱۵۰ درجه، مناسب برای سوراخکاری فلزات و دیگر مواد سخت است. این نوع مته نیاز به یک نقطه شروع کار دارند. اما نباید حرکت نابهنگام و غیر مناسبی در حال کار داشته باشند.
متههایی که زاویه نوک ندارند قابل استفاده برای محلهای که بنبست، سوراخهی ته ساف هستند. اینها متههایی بسیار حساس در زاویه لبه هستند و حتی تغییر جزعی در سرعت نا مناسب میتواند باعث تغییر نتیجه کار و فرسوده شدن زود هنگام مته شود.
یک زاویه نقطه ایی خیلی حاد دارای بیشترین براده برداری در هنگام کار و در هر زمانی، نیازمند یک زاویه لبه خورنده است که یک مته تخت با خورندگی بسیار بالا و مقاوم بسیار بالا در برابر تغییرات در لبه برش است این نوع مته پشتیبانی بسیار بالایی از لبهها در هنگام برش بر روی سطح در هنگام سوراخکاری دارد. در بیشتر مکانها، فروشندگان برای توضیح در مورد دریل از سایز متههای قابل استفاده در آن استفاده میکنند. متهها بر اساس اندازه قطر ساخته و در بازار پیدا میشوند. در اغلب موارد مصرفکنندهها از متههایی با راستای مستقیم استفاده میکنند. برای کارهای سنگین در صنعت در برخی موارد از متههای مخروطی استفاده میشود.
متههای سری بلند همان متههای معمولی با طول ساق بلند میباشند. آنها ابزارهای خیلی خوب برای ایجاد سوراخهای عمیق نیستند. به طوری که برای خارج کردن برادهها و گیر نکردن احتمالی مته درون سوراخ باید مکرراً مته را به جلو و عقب حرکت داد. برای ایجاد سوراخهای عمیق متههای تفنگی بسیار مناسب هستند.
در کار روی فلز برای ایجاد یک سوراخ برای شروع سوراخ کاری با متههای بزرگتر و همچنین ایجاد یک حالت مخروطی کنگرهدار در پایان قطعه کار برای جاهایی که لازم است از ماشین تراش استفاده شود به کار میرود. در هر کدام از این حالتها از بر حسب کار از یک اسم برای آن استفاده میشود. این مته هر یکی ازدو کار سوراخ کاری یا ایجاد حالت مخروطی برای مرکز تراش را انجام میدهد. هر چند هدف از ساخت متههای متمرکز برای کارهای کوچک است در صورتی که برای کار روی یک شابلن بهترین کار استفاده از متههای نقطهای است (توضیحات بیشتر بالا داده شده). با این وجود برای اینکه هر اصطلاح رفتوآمد زیاد و بزرگی با هم در واژه نامههای فنی با هم به کار برده میشوند فروشندگان متههای متمرکز را به عنوان مته دو کاره سوراخ کن و پخ زن بشناسند که معنی واضحی برای ساخت آن است.
برای ایجاد سوراخ مخروطی بین دو مرکز برای شروع پروسه ساخت (ماشین تراشهای معمولی یا ماشین سنگ زنی استوانهای) استفاده میشود. در کل از آنها برای آماده کردن محل کار برای (ایجاد، از بین بردن، سوار کردن) مرکز قطعه کار بر روی محور مختصات استفاده میشود. قطعه کار ماشین کاری شده در این قسمت میتواند به طور ایمن و دست نخورده برای قسمتهای بعدی که شاید کار بر روی این قطعه انجام دهند آماده میشود از جمله دستگاههای بعدی دستگاه تراش یا دستگاه سنگ زنی میباشند.
در هنگام شروع کار به علت مشخص نبودن مرکز سوراخ جلوگیری از سرخوردن مته ممکن نبود. برگرداندن متههایی که از مسیر حرکت خود خارج شدهاند به مرکز کار بسیار مشکل است. یک مته متمرکز در هنگام شروع کار یک سوراخ کوچک ایجاد میکند. بنا براین از سر خوردن مته در شروع کار جلوگیری میکند. مطالب بالا برای مرود استفاده مشترک برای همه متههای متمرکز میباشد؛ و این از لحاظ فنی غلط میباشد و نباید در کارهای بار وش استاندارد استفاده شود. روش صحیح برای شروع یک سوراخ کاری سنتی (سوراخ کاری با یک مته فولادی دور بالا HSS) استفاده از یک مته نقطهای است. زاویه نوک مته باید یکنواخت یا بزرگتر از متههای معمولی باشد به طوری که مته هنگامی که بدون هیچ فشاری به لبههای مته شروع به کار میکند این امر باعث کم شدن پارامترهای مته و در نتیجه کم شدن کیفیت سوراخ نشود.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.